VRIJHEIDSMARS DOOR AMSTERDAM MET 200.000 VRIJHEIDSSTRIJDERS!
Een mooi verslag van een prachtige zonnige zondag op de Dam in Amsterdam!
5 september 2021
Anita (vrijheidstrijdster) schreef:
Ik sta op de Dam met een paar vrienden en zeker niet alleen.
Uit alle zijstraten verschijnen vlaggen, zie de mensenmassa groeien en hoor het geroezemoes met de minuut aanzwellen, een kakafonie aan geluiden.
Ik kijk naar de grote klok op het paleis, denk aan Willem en Maxima, zend ze een brede grijns en zie langzaam de wijzers naar 12 uur schuiven.
Tromgeroffel, ik voel een siddering door de menigte en mijzelf, daar gaan we. Een paar snikken komen omhoog, bereiken mijn keel en het wordt vochtig achter mijn ogen. Ik loop in de grootste mars tot nu toe, voel me even heel nietig maar mijn kracht wordt groter en groter met iedere stap. Ik heb mij laten vertellen dat het 1 uur en 15 minuten heeft geduurd voordat de laatste de Dam konden verlaten.
Het weer was prachtig, de zon scheen en de lucht was ons goedgezind, weinig tot geen chemische sluier. 9 km dwars door het centrum van deze ooit zo mooie stad. Van oorsprong Amsterdamse, probeerde ik de nostalgie terug te halen. Maar wat een verandering heeft er plaats gevonden. Overal tekenen van het beest. Veel oude panden gesloopt, nieuwbouw er voor in de plaats. Onbetaalbaar voor de gewone burger, betaalbaar voor de expats. Nog lege huizen wachtende op degene die nog komen gaat.
AH panden zijn als paddenstoelen uit de grond geschoten. Op de pleinen schreeuwende schermen met beelden van de Fashion week, modeshows, mannen in vrouwenkleren met lege starende ogen. Afgewisseld met de oproep voor vaccinatie bij kinderen, om je vrij te blijven voelen.
Mijn blik valt op een straatnaambordje en zie vertaling in het Chinees eronder vermeld. Wat is dit? Snel schiet mijn blik naar de andere straatnaamborden en ja hoor overal hetzelfde. Ik wil mijn stemming niet bederven en focus me op de mensenmenigte voor en achter mij. Gezang, geklap, positieve geluiden gaan golvend over mij heen en bezorgen mij kippenvel.
Ik zie nog te veel mensen, met angstige ogen boven een mondkap. Nog te veel mensen, vooral jongelui blijven aan de kant staan kijken, of kijken op hun mobiel. De verloren generatie, maar wie weet, hebben de grote borden met teksten die er niet om liegen maar de waarheid vermelden ze aan het denken gezet.
Ik zie een wielrenner, een vrouw op de fiets in mantelpak, een auto met toeristen, met een geërgerde blik omdat ze opgehouden worden op hun vrije dag door een menigte die voor een andere vrijheid loopt.
Ik zie een oudere vrouw moeilijk lopend achter een rollator, waar aan een bord hangt "Ik loop voor mijn kleinkinderen" en ik schiet wederom weer vol.
Ik zie, ik zie en voel zo veel, te veel om op te noemen.
We duiken een tentje in voor een kop koffie. Het duurt lang en de bonte stoet trekt aan mij voorbij. Heel de wereld is vertegenwoordigd, maakt niet uit wie of wat je bent, wat je doet, of je gevaccineerd bent of niet. We behoren allemaal tot de strijdende mens die roept, schreeuwt voor zijn (medische) vrijheid.
Ieder in zijn eigen tempo, ieder met zijn eigen (on)gemak, zijn eigen blokkades en gevoel van vrij of gevangen zijn. En dan zijn we weer bij de Dam, een plekje bij het monument, uitrusten, schoenen uit en observeren.
Wat een dag, een gedeelte van mijn leven, mijn jeugd is in een flits aan mij voorbijgegaan. Mijn strijd, niet begrepen, niet thuis voelen, het is weg.
Bij deze menigte voel ik mij thuis. Het waren er volgens de politie 200.000. En deze zal groter en groter worden, er zullen meerdere marsen gaan volgen.
Het gaat ooit goed komen, dat is waar ik op vertrouw. de Berlijnse muur is ook niet in 1 keer gevallen.
Was ik moe, wel nee, de menigte heeft mij gedragen, van begin tot eind.
~ Anita ~
Samen in liefde voor onze totale vrijheid!
🙏 🤝 💖
Van onze redactie:
Dank voor je mooie verslag Anita!